-
1 think
[θɪŋk] 1. pt, pp thought, vi 2. vtto think of — (reflect upon, show consideration for) myśleć (pomyśleć perf) o +loc; ( recall) przypominać (przypomnieć perf) sobie +acc; ( conceive) pomyśleć ( perf) o +loc
to think about sth/sb — myśleć (pomyśleć perf) o czymś/kimś
I think so/not — myślę, że tak/nie
Phrasal Verbs:- think up* * *[Ɵiŋk] 1. past tense, past participle - thought; verb1) ((often with about) to have or form ideas in one's mind: Can babies think?; I was thinking about my mother.) myśleć2) (to have or form opinions in one's mind; to believe: He thinks (that) the world is flat; What do you think of his poem?; What do you think about his suggestion?; He thought me very stupid.) sądzić, uważać3) (to intend or plan (to do something), usually without making a final decision: I must think what to do; I was thinking of/about going to London next week.) zastanawiać się4) (to imagine or expect: I never thought to see you again; Little did he think that I would be there as well.) spodziewać się2. noun(the act of thinking: Go and have a think about it.) myśl- thinker- - thought-out
- think better of
- think highly
- well
- badly of
- think little of / not think much of
- think of
- think out
- think over
- think twice
- think up
- think the world of
См. также в других словарях:
bać się — ndk, boję się, boisz się, bój się, bał się 1. «doznawać uczucia strachu, odczuwać lęk» Bać się ciemności, piorunów, kary. Bać się kogoś, czegoś jak ognia. Bać się kogoś, czegoś jak diabeł święconej wody. ◊ Bać się własnego cienia «być lękliwym,… … Słownik języka polskiego
zlitować się — dk IV, zlitować siętuję się, zlitować siętujesz się, zlitować siętuj się, zlitować sięował się «okazać komuś litość, zrobić coś dla kogoś z litości; ulitować się, zmiłować się» Zlitować się nad biedakiem, kaleką, sierotą, nad czyimś nieszczęściem … Słownik języka polskiego
zmiłować się — dk IV, zmiłować sięłuję się, zmiłować sięłujesz się, zmiłować sięłuj się, zmiłować sięował się książk. «okazać komuś miłosierdzie, litość, zlitować się, ulitować się nad kimś» Zmiłować się nad biednym, chorym. ◊ pot. Zmiłuj się! «daj spokój,… … Słownik języka polskiego
zastanawiać się – zastanowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpatrywać coś, myśleć uważnie, z rozwagą nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastanawiać się nad słusznością decyzji. Zastanowić się nad swoją nową sytuacją. Zastanów się jeszcze nad tym. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stuknij się [i syn.] w głowę [czoło] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zastanów się, co robisz : {{/stl 7}}{{stl 10}}I ty chcesz mu o tym wszystkim powiedzieć? Stuknij się w czoło. Co ty robisz? Puknij się w głowę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bój się [bójcie się] Boga — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażenie używane w celu zwrócenia komuś uwagi, że robi źle i powinien zastanowić się nad sobą; opamiętaj (opamiętajcie) się, zastanów (zastanówcie) się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bój… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
tymczasem — 1. «w tym właśnie czasie, kiedy dzieje się coś innego» Ty odrabiaj lekcje, ja tymczasem pójdę do sklepu. Przejdźcie do sąsiedniego pokoju, a tu tymczasem się posprząta. 2. «teraz, obecnie, na razie, do chwili aż coś nastąpi» Tymczasem zastanów… … Słownik języka polskiego
zastanowić — dk VIa, zastanowićwię, zastanowićwisz, zastanowićnów, zastanowićwił zastanawiać ndk I, zastanowićam, zastanowićasz, zastanowićają, zastanowićaj, zastanowićał «zwrócić czyjąś uwagę, zmusić kogoś do rozważenia czegoś, dać do myślenia» Zastanawiało… … Słownik języka polskiego
nim — «spójnik oznaczający, że to, o czym jest mowa w zdaniu rozpoczynającym się tym spójnikiem, jest późniejsze względem tego, o czym jest mowa w zdaniu poprzednim lub następnym; niekiedy z uwydatnieniem kontrastu, zaskoczenia; zanim, wpierw niż,… … Słownik języka polskiego
zanim — «spójnik oznaczający, że to, o czym jest mowa w zdaniu rozpoczynającym się tym spójnikiem, jest późniejsze względem tego, o czym jest mowa w zdaniu poprzednim lub następnym; niekiedy z uwydatnieniem kontrastu, zaskoczenia; nim, wpierw niż, wprzód … Słownik języka polskiego